HADITHI
MBIO
ZA SAKAFUNI HUISHIA UKINGONI
ILIPOISHIA
Mke
wa Waziri Mkuu alishaanza kushituka.
“Tukio
gani tena hilo?”
“Linamuhusu
yeye”
“Ndiyo
ni tukio gani. Hebu nieleze”
Maria
akamueleza mkasa mzima uliotokea tangu alivyomuona Sofia akimfyonza damu mwanafunzi mwenzao
ndani ya choo cha shule mpaka polisi walivyofika.
“Mama
yangu wee!” Mke wa Waziri Mkuu akamaka.
“Yaani
mimi nilishangaa sana, sijui Sofia amepatwa na nini!”
“Huyo
mwanafunzi amekufa?”
“Amekufa
lakini mwili wake bado uko hospitali”
“Yesu
wangu, sasa ikawaje?’
SASA
ENDELEA
“Baada
ya kile kitendo Sofia alipotoka chooni alikwenda
kukaa chini ya mti nyuma ya shule, nikamuuliza Sofia una nini. Akaniambia anasikia kichwa
kinamuuma lakini kile kitendo alichokifanya alikuwa hakijui kabisa”
Mke
wa waziri Mkuu alikuwa akiguna tu.
“Wakati
nazungumza naye, yule mwanafunzi aligunduliwa kule chooni. Walimu wakaenda
kumuona. Mkuu wa shule akapiga simu polisi. Polisi wakafika”
“Enhe..?”
“Wanafunzi
tukaulizwa nani anayejua kilichompata mwenzetu, kila mmoja akasema hajui lakini
mimi sikusema kitu. Nilinyamaza kimya. Wanafunzi wanne waliokuwa wamekaa na Sofia kabla ya tukio hilo
wakachukuliwa polisi pamoja na mkuu wa shule”
“Walichukuliwa
kama washukiwa au…?’
“Walichukuliwa
kwenda kuandikisha maelezo kisha
walirudishwa”
“Sofia mwenyewe hakuulizwa
kitu?’
“Hakuulizwa
kwa sababu hakuonekana, niliyemuona ni mimi peke yangu na sikumwambia mtu”
“Asante sana
mwanangu, ngoja nimuite baba yake naye umueleze”
Mke
wa Waziri Mkuu aliondoka akaingia ndani. Baadaye kidogo alirudi akiwa
amefuatana na mheshimiwa Waziri Mkuu.
“Hujambo
Maria?” Waziri Mkuu akamsalimia Maria huku akiketi.
“Sijambo,
shikamoo”
“Marahaba.
Habari za nyumbani?’
“Nzuri”
“Wazazi
hawajambo?”
“Hawajambo”
“Kumetokea
nini huko shule?”
“Kumetokea
mambo ya ajabu sana?’
“Enhe…hebu
nieleze”
Maria
akamueleza.
Uso
wa Waziri Mkuu ulionesha wazi kutaharuki.
“Mbona
sisi hatukupata taarifa yoyote kuhusu Sofia?”
akamuuliza Maria.
“Haikufahamika
kwamba Sofia
ndiye aliyefanya kile kitendo. Nilimuona peke yangu na sikumwambia mwalimu
yeyote”
“Huyo
mwanafunzi amekufa?’
“Amekufa”
Waziri
Mkuu akatikisa kichwa kusikitika.
“Una
hakika kwamba uliyemuona akifanya hivyo ni Sofia?”
“Ni
Sofia. Baadaye nilimuuliza lakini alionekana kama
hajui alichokitenda”
“Labda
amepatwa na malaria iliyompanda kichwani”
“Inawezekana
kwa sababu alisema kichwa kinamuuma”
Kimoyo
moyo Waziri Mkuu alikuwa akijiambia ile juhudi yote iliyofanyika usiku wa jana
yake kijijini kwao ambako ngo’ombe watatu walichinjwa kwenye mzimu, hazikuwa na
manufaa yoyote.
“Mwanangu
umefanya jambo zuri kulifanya jambo hilo
kuwa ni siri. Hakuna mtu yeyote uliyemueleza?’ mke wa Waziri Mkuu akamuuliza.
Maria
akatikisa kichwa.
“Sikumueleza
mtu yeyote. Nimekuja kuwaeleza nyinyi ili mjue kuwa Sofia ana matatizo”
“Asante sana.
Imekuwa vyema umemuona wewe rafiki yake, je kama
angekuwa mtu mwingine ingekuwaje?” Waziri Mkuu akamuuliza.
“Angesema”
“Ingekuwa
ni tatizo”
“Sasa
huko alikokwenda sijui itakuwaje?” mke wa waziri Mkuu akauliza kama aliyekuwa akijiuliza mwenyewe.
Hakukuwa
na aliyemjibu.
“Alipokuja
hapa sisi tulimuona yuko sawa tu” Waziri Mkuu akasema na kuongeza.
“Kama tungegundua kuwa ana tatizo tusingemruhusu kuondoka”
“Tumuombee
tu, atarudi salama” Maria akawambia.
“Ametutia
wasiwasi sana lakini tunakushukuru wewe kwa kuja
kutufahamisha hilo.
Kwa hiyo kutoka sasa tutakuwa na tahadhari naye” Waziri Mkuu akasema.
“Sasa
mwanangu nakusisitiza sana
kuwa endelea kumfichia siri rafiki yako. Usimueleze mtu yoyote. Ujue ukimueleza mtu
rafiki yako atakamatwa” Mke wa waziri mkuu akamwambia Maria.
“Sitamueleza
mtu yeyote”
“Huyo
aliyekufa amekufa kwa sababu muda wake ulikuwa umeshawadia” waziri Mkuu
akasema.
“Ni
kweli. Kila mtu anakufa kwa wakati wake”
Waziri
mkuu alitia mkono ndani ya mfuko wa ndani wa koti lake akatoa
kitita cha noti. Alihesabu shilingi laki moja akampa Maria.
“Mwanangu
chukua hizi pesa, ni zawadi yako”
“Asante sana,
nashukuru”
“Akirudi
tutamwambia kuwa rafiki yako alikutembelea lakini hakukukuta”
“Ndio,
mumpe salamu zangu”
“Na
tutamshughulikia kumpatia matibabu”
“Itakuwa
vizuri kwani ile hali inatisha”
Waziri
Mkuu alitoa gari lake la binafsi pamoja na dereva wake kumrudisha maria
nyumbani kwao Sinza.
Mara
tu maria alipoondoka Waziri Mkuu alimwambia mke wake.
“Ule
uganga aliofanyiwa haukusaidia kitu”
“Ni
hasara tupu”
“Sasa
tatizo linakuwa kubwa. Ameanza kufyonza wanafunzi wenzake shuleni. Atasoma
vipi?”
“Itabidi
tumsimamishe masomo”
“Atakubali?’
“Tutamlazimisha”
“Sawa.
Sasa kesho utamzuia mwanano asiende shule hadi hapo tutakapomruhusu. Na mimi
nitamtuma msaidizi wangu aende shuleni kuwapa taarifa ya kumsimamisha masomo Sofia kwa ajili ya
matibabu ya afya yake” Waziri Mkuu alimwambia mke wake.
“Wakiambiwa
kwamba tunamsimamisha masomo kwa ajili ya afya yake watahoji ana matatizo gani”
“Sasa
tuwaambieje?”
“Waambiwe
tu kuwa tunamsimamisha masomo kwa muda. Unadhani kuna atakayekuhoji?”
“Sidhani”
“Basi
iwe hivyo”
Wakati
wa magharibi ulikuwa umeshaingia, Sofia
aliporudi nyumbani. Alimkuta mama yake sebuleni.
“Mama
nimerudi” alimwambia.
“Ma
mdogo wako hajambo?”
“Hajambo,
anawasalimia”
Sofia akaketi kando ya mama yake.
“Sofia nataka kukuuliza,
hivi shuleni kwenu kulitokea nini leo?”
“Hata
sijapatiliza, niliona polisi tu. Mkuu wa shule alichukuliwa na polisi pamoja na
wanafunzi watano”
Walipelekwa wapi?”
“Walikwenda
kuandikisha maelezo kisha
walirudishwa”
“Walikwenda
kuandkisha maelezo ya nini?”
“Nilisikia
kuna mwanafunzi aliyefia chooni lakini simjui. Mwenyewe kichwa kilikuwa
kinaniuma, sikupatiliza”
“Huyo
mwananfunzi alikufaje?’
Sofia akabetua mabega yake.
“Sijui
mama. Kwani wewe umejuaje?’
“Nimeambiwa”
“Umeambiwa na nani?”
“Baba
yako alipigiwa simu akaelezwa”
itaendelea kesho hapahapa Usikose uhondo huu