HADITHI , MWANAMKE SEHEMU 12

SIMULIZI ZA FAKI A FAKI 0713 340572

MWANAMKE 12

ILIPOISHIA

Msichana huyo aliyekuwa ameweka begani mkoba wa rangi ya samli, alitoka kwenye mabenchi ya kukalia mahakamani akaongozwa na polisi kulekea sehemu ya kulipia pesa.

Wakati akitembea watu wote walikuwa wamegeuza uso wakimtazama. Pengine ni mimi peke yangu niliyejua kuwa hakuwa binaadamu, bali alikuwa jini aliyekuwa akijigeuza binaadamu.

Mama yangu na kaka yangu ambao walikuwepo hapo mahakamani wakiwa wameketi katika safu za mbele pia walikuwa wamepigwa na butwaa wakimtazama yule msichaana bila kumuelewa.

Polisi mwingine alinishusha mimi kizimbani na kunipeleka pale mahali ambapo Zena alitakiwa kunilipia faini na gharama za shirika la umeme.

Kitendo kile cha Zena kilikuwa kimenishitua na kunishangaza sana. Kwanza sikuwa nikijua kwamba alikuwepo pale mahakamani na kama alikuwepo sikujua alijuaje kuwa nilikuwa na kesi na kwamba siku ile ningetakiwa kulipa pesa hizo.

Nikasimamishwa karibu naye. Alikuwa amevaa baibui la kiiran lililonakishiwa mistari ya rangi ya samli. Alikuwa amejitia manukato yaliyokuwa yakisikika. Wakati ameuweka mkoba wake juu ya meza na kufungua zipu nilimuona kama adui ambaye ghafla amegeuka na kuwa mkombozi wangu.

Siku za nyuma nilikuwa nikijiambia nitakapomuona popote nitamkimbia. Lakini siku ile sikuweza kumkimbia kwani yeye sasa alikuwa kama kimbilio langu.

Baada ya kufungua mkoba wake alitia mkono ndani ya mkoba huo na kutoa mabunda ya noti nyekundu na kuyaweka juu ya meza. Nilihesabu jumla ya mabunda ishirini na moja ambayo aliyatoa.

“Hizo hapo shilingi milioni ishirini na moja. Milioni sita za faini na shilingi milioni kumi na tano za shirika la umeme” akasema.

Pesa hizo zilihesabiwa na kuthibitishwa kuwa zilikuwa ni kiasi kilichotakiwa.

SASA ENDELEA

Pamoja na pesa hizo kulipwa, utaratibu wa kuachiwa kwangu ulichukua karibu saa nzima. Wakati natoka katika jengo la mahakama sasa nikiwa huru nilikuwa nimefuatana na Zena. Mama yangu na kaka yangu walikuwa nyuma. Bado walikuwa hawajui yule msichana alikuwa nani.

Tulipotoka nje ya mahakama Zena akaniambia.

“Ningependa nikutane na wewe leo saa kumi na moja jioni katika bustani ya Uhuru Park”

Wakati ule nilijihisi kuwa mdogo kama piritoni, nikamwambia.

“Sawa”

“Timiza ahadi”

“Nitatimiza’

“Sawa. Mimi nakwenda zangu”

Zena akaondoka na kuniacha. Mama na kaka yangu wakafika nilipokuwa nimesimama.

“Yule msichana ni nani?” kaka akaniuliza.

Zena alikuwa ameshakata kona na kutupotea.

“Yule si ndiye msichana aniliyewambia”

“Yupi?”

“Si ndiye yule jini mwenyewe aliyenipeleka kule Mikanjuni siku ile”

Mama na kaka walishituka.

“Kumbe ndiye yule!” Kaka akasema kwa mshangao.

“Sasa mbona amekulipia pesa?’ Mama akaniuliza.

“Sijui mwenyewe”

“Alikuwa anakueleza nini?” aliuliza kaka.

“Ameniambia nikutane naye Bustani ya Uhuru Park leo saa kumi na moja jioni”

Nilipowambia hivyo mama yangu aliguna.

“Mkutane kwa ajili gani?” akaniuliza.

Nikabetua mabega yangu.

“Sijui. Ameniambia hivyo tu”

“Na wewe umemjibu nini?” Kaka akaniuliza.

“Nimemwambia nitakwenda kukutana naye”

“Usiende peke yako, tutakwenda sote. Mimi pia nataka kumuona” Kaka akasema.

“Ni vizuri mwende nyote, asiende peke yake” Mama alisisitiza.

“Sawa. Tutakwenda pamoja” nikawambia.

Baada ya hapo tukaondoka. Tulikwenda kupanda teksi tukarudi nyumbani kwa mama.

Hatua ile ya kuachiwa huru na mahakama ilinifariji sana kwani tayari nilikuwa ninakwenda kufungwa. Yule mwanamke wa kijini ambaye ndiye aliyenitia katika tatizo lililonikabili aliibuka kama mkombozi wangu bila mimi kutarajia.

Nilipata wasiwasi aliponiambia nikutane naye katika bustani ya uhuru. Nikawa najiuliza alikuwa anataka nini tena wakati ile kesi ilikuwa imeshakwisha. Na kama ni uhusiano wetu ulikuwa haupo tena.

Kusema kweli sikupenda tena kuwa karibu na yule msichana. Kitendo cha kumkubalia kukutana naye kilitokana na hofu tu. Nilishindwa kumkatalia. Angeweza kunizushia tatizo jingine.

Nilikaa kwa mama hadi saa kumi na moja jioni. Kaka aliondoka tangu saa tisa akarudi dakika chache kabla ya saa kumi na moja.

“Naona muda umewadia” akaniambia nakuongeza.

“Twenzetu”

“Sawa. Twende”

Tukamuaga mama na kuondoka. Tulipanda tena teksi ikatupeleka Bustani ya Uhuru ambayo ilikuwa karibu na baharini. Kutoka barabara ya tisa hadi mahali hapo ulikuwa mwendo wa karibu kilometa mbili.

Bustani ya Uhuru ilikuwa katika eneo la mijini kabisa. Enzi hizo tulizoea kukuita uzunguni.

Ilikuwa bustani nzuri ya kupendeza yenye eneo la mita kumi hivi za mraba. Mbali ya kuzungushiwa ukuta mfupi ilikuwa na mti ya vivuli na viti vilivyotengezwa kwa saruji.

Mida kama ile ya jioni watu mbalimbali hupenda kufika katika bustani hiyo kupunga upepo au kupumzika.

Tulipofika, tayari watu walikuwa wakionekana wamejilisi katika kila kona. Tulipata kiti kilichokuwa kitupu chini ya mti mmoja tukakaa.

Niliangaza macho yangu kila upande kuona kama yule mwanamke ameshafika lakini sikumuona. Walikuwepo watu wengine tu.

“Naona bado hajafika” Nikamwambia kaka ambaye alitazama saa yake.

“Saa kumi na moja bado” akaniambia.

“Bado dakika ngapi?’

“Bado dakika mbili”

“Basi atafika sasa hivi”

Tukasubiri.

Saa kumi na moja ikafika. Hatukuona mtu. Dakika zikaendelea kwenda. Kila wakati kaka yangu alikuwa akitazama saa yake. Haukupita muda mrefu akaniambia.

“Sasa ni saa kumi na moja na nusu”

Na mimi nikatazama saa yangu. Ni kweli ilikuwa saa kumi na moja na nusu.

Nikaangaza macho yangu kila upande.

“Mbona hatokei?” nikajiuliza lakini kwa sauti iliyosikika.

“Labda ameghairi”

“Yeye alinisisitiza kwamba nisivunje ahadi”

“Basi tuendelee kusubiri, anaweza kutokea”

Tukaendelea kusubiri hadi saa kumi na mbili jioni.

“Sidhani kama atakuja tena” Kaka akaniambia.

“Basi twenzetu”

“Twenzetu”

Tukanyanyuka.

“Ametupotezea muda wetu bure” Kaka akasema.

“Nashukuru pia hivyo ambavyo hakutokea’

Kaka akacheka.

“Kwanini useme hivyo?’

“Yule mwanamke mimi nilishapanga nisikutane naye tena!”

“Lakini ndiye aliyekuokoa”

“Kwani yale matatizo si ameniletea yeye!”

Tulikuwa tumeshatokea barabarani.

“Naona turudi kwa miguu tu” nikamwambia kaka.

Tukarudi kwa miguu.

Tulipofika nyumbani kwa mama, mama akatuuliza.

“Mlikutana naye?”

“Hakuja” nikamjibu.

“Tumekaa mpaka tumechoka” Kaka akaongeza.

“Kwanini asije na alikwambia mkutane hapo saa kumi na moja”

“Labda amebadili mawazo” nikamwambia.

“Ndiyo vizuri”

TUNAPIGA STOP KWA LEO. Si unajua huwezi kuupata utamu wote kwa siku moja! Hadithi ni ndefu halafu inasisimua ile mbaya! Lakini yote haya ni kwa ajili ya kuwaburudisha wasomaji wa blog yetu hii ya TANGA KUMEKUCHA! Kila unapokaa kumbuka. TANGA KUMEKUCHA! Si Tukutane tena kesho.