HADITHI, MWANAMKE SEHEMU YA 15

SIMULIZI ZA FAKI A FAKI 0655 340572

MWANAMKE 15

ILIPOISHIA

Zena akacheka. Alipofanya hivyo haiba ya uso wake ilibadilika na kuwa ya kupendeza zaidi.

“Uliniona katika umbo gani?” akaniuliza.

“Mwili wako ulikuwa na manyoya marefu na miguu yako ilikuwa na kwato kama ya punda. Kwa kweli nilipatwa na uoga mkubwa”

“Ndiyo maana siku ile uliponiona kule Mabanda ya Papa ukaongeza mwendo mpaka ikatokea ile ajali?”

“Kumbe unajua. Ni kweli niliongeza mwendo baada ya kukuona wewe”

Msichana akacheka tena.

“Hukupaswa kunikimbia. Iile umbo uliloniona nalo nyumbani siku ile ndilo umbo langu kwa maana mimi si binaadamu bali ni jini”

“Nilishafahamu kuwa wewe si binaadamu. Binaadamu hawezi kuwa na umbo kama lile”

“Nimefurahi kama umenielewa, kwa hiyo usiniogope tena”

“Kukuogopa ni lazima kwa sababu sijakuzoea”

“Taratibu tu utanizoea. Mimi nimekuwa na wewe kwa miaka mingi bila wewe mwenyewe kujua”

“Umekuwa na mimi kwa miaka mingi?”

“Ndiyo. Naweza kusema tangu ukiwa kijana mdogo”

“Ulikuwa uko wapi?”

“Nilikuwa na wewe”

“Sijawahi kukuona”

SASA ENDELEA

“Ni kweli. Sikutaka unione wala kujitambullisha kwako kwa sababu muda wa wewe kunitambua mimi ulikuwa haujafika”

Nikaguna. Lakini niliguna moyoni mwangu.

“Siku ile niliyokuazima kitabu ndio siku ambayo nilipanga kujitokeza rasmi kwako”

Nikabaki kimya nikimsikiliza. Maneno yake yalikuwa yameshitua akili yangu.

“Samahani kwa matatizo yote yaliyokutokea ambayo kwa namna moja au nyingine niliyasababisha mimi. Haikuwa kusudio langu kukusumbua bali nililazimika kufanya vile ili uweze kunitambua” Zena aliendelea kuniambia.

“Umeniambia kwamba wewe ni jini, ni jini wa aina gani na unaishi wapi?” nikamuuliza ili niweze kumuelewa vizuri.

“Mimi ni jini wa ukoo wa Ummi Subian, yaani nimechanganya kabila mbili, upande mmoja ni ruhani na upande mwingine ni subian. Yaani ninatumia bara na pwani lakini zaidi mila zangu ni za kipwani”

Nilidhani alikuwa amemaliza. Akaendelea.

“Umeniuliza ninaishi wapi. Kwetu ni Sham na kwa hapa Afrika Mashariki maskani zangu zipo katika eneo lote hili la pwani ya Afrika Mashariki kuanzia Somalia, Kenya na Tanzania.

“Niliwahi kukwambia jina langu ninaitwa Zena. Baba yangu anaitwa Jabalkeys na mama yangu ni Ummi Mariam. Huko ujinini mimi natambulika kama Zainush binti Jabalkeys”

Alipofika hapo Zena alinitazama akaniuliza.

“Umenielewa vizuri?”

“Nimekuelewa” nikamjibu.

“Kuna kitu kimoja nataka nikwambie” akaniambia.

“Niambie”

“Nimekuchunuka na ninataka uwe mume wangu. Ninakuahidi kuwa nitakupa utajiri”

Nikashituka.

“Kama wewe ni jini, nitawezaje kuwa mume wako?” nikamuuliza.

“Majini huoana na binaadamu. Kama huamini nenda kwa bibi yako aliyemzaa baba yako, muulize baada ya kuachika yeye mume wake alioa mke gani?”

“Una maana gani, una maana kwamba babu yangu alioa jini?” nikamuuliza kwa mshangao.

“Nataka uende ukamuulize yeye, akueleze”

“Sawa. Nitakwenda kumuuliza”

“Tutakutana lini tena?”

“Niambie wewe”

“Unadhani ni lini utakuwa na jibu?”

“Labda keshokutwa”

“Basi nitakutafuta”:

“Sawa”

Zena akafungua mkoba wake. Nilikuwa namtazama pembeni mwa macho yangu.

Nikaona akitoa kitita cha noti nyekundu. Nilizikisia zilikuwa zaidi  shilingi milioni moja. Akanipa bila kuzihesabu.

“Chukua hizo zitakusaidia” akaniambia.

“Asante sana” nikamwambia.

Zena akafunga mkoba wake na kunitazama huku akitabasamu.

“Una kitu chochote unataka kuniambia?” akaniuliza.

“Hapana, sina kitu cha kukwambia”

“Basi tuagane uende zako na mimi niende zangu”

“Mimi nashukuru tu kukutana na wewe”

Huku tabasamu likiendelea kutawala usoni kwake akaniambia.

“Asante”

Akanyanyuka.

“Kwaheri” akaniaga na kuondoka.

Nikiwa bado nimekaa nilimtazama wakati akienda zake. Alivuka viti kadhaa kabla ya kutokea kwenye njia iliyokuwa ndani ya bustani. Kulikuwa na vijana wawili waliokuwa wamekaa katika kiti kimoja nyuma yetu. Walikuwa na baskeli waliyokuwa wameiegesha mbele ya kiti walichokuwa wamekaa.

Walipomuona yule msichana Zena anaondoka waliinuka wakapakiana kwenye baskeli na kumfuata.

Wakati wanampita, yule kijana aliyekuwa amepakiwa nyuma aliuvuta mkoba wa Zena akauchomoa na kuuchukua. Zena alipogutuka vijana hao walimpita na baskeli na kukimbia.

Zena akabaki amesimama  akiwatazama vijana hao kwa hasira. Mkoba wake ulikuwa umekwenda!

Nikanyanyuka kwenye kiti na kumfuata haraka. Wale vijana walikuwa wameshafika barabarani wakaelekea upande wa Chumbageni kwa mwendo wa kasi.

“Wamepora mkoba wako?” nikamuuliza.

“Basi waache tu, huwezi kuwafanya kitu” Zena alisema. Sauti yake ilikuwa tulivu lakini ilionesha ghadhabu.

“Wale vijana walikuwa wamekaa muda mrefu nyuma yetu, kumbe walikuwa na lao wanalongojea”

“Hakuna tatizo”

Nilikuwa nafuatana naye kuelekea kwenye lango la kutokea kwenye bustani hiyo.

“Dah!....”

“Usijali, waache tu. Mimi nakwenda zangu”

Ile teksi iliyomleta Zena ikatokea tena na kusimama mahali pale pale pa mwanzo.

Zena akaifuata na kujipakia. Teksi ikaondoka. Niliisindikiza kwa macho hadi ilipokata kona.

“Majini pia wanapanda teksi!” nikajisemea moyoni mwangu kisha nikaanza kutembea kwa miguu kurudi nyumbani.

MAMBO HAYO!!!! HEBU TUFANYE SUBIRA HADI HAPO KESHO. TUOMBE UHAI TU, TUAMKE SALAMA