HADITHI, MWANAMKE SEHEMU YA 42

SIMULIZI ZA FAKI A FAKI 0713 340572

MWANAMKE 42

ILIPOISHIA

Kabla sijamaliza kile nilichotaka kumueleza akanikatiza.

“Ulifuata nini kwenye kisiwa hiki?”

“Niliogelea hadi nikafika hapa”

“Tangu jana ulikuwa unafanya nini hapa?”

“Nilikuwa nimekaa tu nikisubiri msaada”

“Wewe ni muongo sana!”

“Hapana. Ninachokieleza ni ukweli mtupu”

“Wewe ni mpelelezi siyo, umekuja kutupeleleza sisi?”

“Hapana, hapana. Mimi siwajui, nimewaona tu hapa. Ninachoomba ni msaada wenu tu”

“Haya twende tukaingie kwenye boti”

“Asante bwana, nakushukuru sana kwa maana nilikuwa sijui ningefikaje Tanga”

Nilifuatana na wale watu hadi kwenye boti yao nikajipakia. Yule mtu aliyekuwa akinihoji ambaye alionekana kama mwenye mali alikuwa akiamrisha kila kitu ndani ya ile boti.

Safari ikaanza. Nikadhani kwamba nilikuwa nimenusurika. Sikujua tulikuwa tunaelekea wapi na jinsi nilivyowaona watu wenyewe ni wakali nilishindwa kuwauliza.

Nilikuwa nimeshaamua popote watakaponifikisha patatosha. Kama watanirudisha Pemba au kama watakwenda Unguja au Dar itakuwa sawa.

Boti iliendelea na safari kwa kasi. Kitu kilichonishitua ni kwamba baada ya kukiacha kile kisiwa, yule mtu aliyekuwa amevaa pama jeusi alikwenda kukaa peke yake akatoa bangi na kuanza kuvuta.

Moshi wa bangi ulienea kwenye boti ukawa unaniumiza kichwa lakini yule mtu hakujali kabisa. Alikuwa akiendelea kuvuta tu.

Baada ya kwenda mwendo wa karibu kilometa thelathini tukaona boti nyingine inatufuata. Wale watu walipoiona ile boti walishituka.

Yule mtu aliyevaa pama akakitupa kipisi cha bangi baharini kisha akanitazama na kuniambia.

“Polisi wenzako wanatufuata, mimi nilishajua kuwa wewe ni mpelelezi!”

“Polisi gani?” nikamuuliza.

SASA ENDELEA

“Utawaona sasa hivi”

Mazungumzo ya polisi yakaanza ndani ya boti huku wale watu  wakinishutumu mimi kuwa ni mpelelezi niliyekuwa nimetumwa katika kile kisiwa kuwachunguza.

Kumbe ile boti iliyokuwa inatufuata ilikuwa boti ya polisi wanamaji iliyokuwa kwenye doria.

Upande mmoja wa moyo wangu nilipata hofu lakini kwa upande mwingine nilipata matumaini. Nilipata hofu kutokana na zile shutuma nilizokuwa ninazipata kutoka kwa wale watu kuwa mimi ni mpelelezi. Na nilipata matumaini kujua kuwa kulikuwa na polisi wanatufuata.

Sikuwa na hofu na polisi hao kwa sababu sikuhusika na wafanya magendo hao ambao hata sikujua walikuwa wanaelekea wapi.

Kadiri ile boti ilivyokuwa inatukaribia wale watu walikuwa wakihaha huku wakitukana.

Boti ya polisi ilipotufikia polisi wanne waliingia kwenye ile boti. Polisi mmoja alikuwa ameshika bunduki.

“Mnakwenda wapi?” Polisi aliyeshika bunduki akatuuliza.

Polisi hao hawakupata jibu. Jamaa wote walikuwa kimya.

Katika kukagua kagua ndani ya ile boti, polisi hao wakaziona zile pembe za tembo.

“Kuna meno ya tembo mengi sana wanayasafirisha!” Polisi mmoja akawapigia kelele polisi wengine waliokuwa kwenye boti ya pili.

Yule mtu aliyevaa pama aliingia kwenye kijichumba kilichokuwa ndani ya boti hiyo.  Muda ule ule alitoka akiwa ameshika kitu kama chupa kubwa iliyokuwa na utambi uliokuwa ikiwaka moto, akairusha ile chupa kuelekea kwenye boti ya polisi. Ile chupa ilipotua chini ililipuaka kama bomu.

Kitendo kile kilinishitua. Mara moja ile boti ya polisi ililipuka moto. Wale polisi walioingia kwenye boti niliyokuwemo walikuwa wameduwaa. Hapo hapo wakavamiwa na wale watu, wakapigwa na kufungwa kamba. Yule polisi aliyekuwa na bunduki alinyanganywa bunduki yake.

Jambo lililonishitua zaidi ni kuwa hata mimi nilikamatwa nikafungwa pamoja na  polisi hao.

“Tutakwenda kuwatosa huko mbele ya safari” aliyekuwa amevaa pama akatuambia.

“Lakini mimi ninahusikaje, mimi niliwaomba msaada tu kwanini mnataka kwenda kunitosa?” nikawalalamikia.

“Wewe ndio mpelelezi uliyekuwa ukitoa taarifa kwa wenzako. Pale nilipokuwa nakupakia nilishakupangia kwenda kukutosa” Mwenye pama akaniambia.

“Balaa gani hili jamani linalonikuta. Jana nilikaribia kufa, leo tena balaa jingine linaningoja. Nimekosa nini jamani!” nikalalamika peke yangu.

Wakati huo ile boti ya polisi tulishaiacha mbali ikiendelea kuwaka.

Mpaka jua linafika utosini ikiashiria ilikuwa saa sita mchana, boti ya watu hao ambao sasa niliwahisi walikuwa majambazi ilikuwa ikiendelea kukata maji.

Nilikuwa nimeshafuta mawazo kwamba tulikuwa tunaelekea katika miji iliyokuwa karibu kama Pemba au Unguja. Nilihisi kwamba tulikuwa tunaelekea mahali kwingine kusikojulikana.

Hofu ya kuuawa ilikuwa imenitawala. Wakati wote moyo wangu ulikuwa ukienda mbio. Sikujua kwamba tungeuawa au tungetoswa baharini saa ngapi.

Mara nikamuona yule mtu aliyekuwa amevaa pama akitoka kwenye kile chumba kilichokuwamo ndani ya boti, akawambia wenzake.

“Eneo hili lina papa wengi, tuwatose hapa hapa”

Kauli yake ile ilinishitua. Ilikuwa kama nyundo ya moto iliyopigwa kwenye moyo wangu.

Mapama aliposema hivyo aliwaagiza watu watatu wamuinue polisi mmoja na kumtosa. Polisi huyo alilalamika kuomba asitoswe lakini hakukuwa na aliyekuwa akimsikiza. Jamaa hao walimbeba na kumtosa baharini akiwa amefungwa kamba miguu na mikono.

Mara moja tukaona damu kwenye eneo lile la bahari. Kipande kimoja cha mwili wa polisi huyo kiliibuka juu na kwenda na maji. Bila shaka kipande kingine kilikuwa kimeshamezwa na papa.

Hapo hapo tukamuona papa upanga akibuka kutoka chini ya bahari na kuking’ata kipande kingine cha ule mwili na kuzama nacho baharini.

Tayari jamaa hao walikuwa wameshambeba polisi wa pili ambaye kama mwenzake alikuwa akilalamika bila kusikilizwa, naye akatoswa.

Polisi wa tatu naye akatoswa. Nikabaki mimi na polisi mmoja. Nilikuwa nikiomba toba kimoyomoyo ili nipate msamaha huko ahera ninakokwenda.

Machozi yalikuwa yametosa kifua changu na yalikuwa yakiendelea kunitoka hasa nilivyoona vipande vya miili ya wale polisi ilivyokuwa ikidakwa na papa.

Wale jamaa  wakatufuata tena.

Sikujua ilikuwa zamu  ya nani, mimi au yule polisi?

Jibu nililipata baada ya nusu dakika. Watu hao wakamshika mwenzangu. Bila shaka mimi waliniweka mwisho. Polisi huyo alibebwa juu juu. Ingawa alikuwa akipiga kelele, hakukuwa na aliyemjali. Kiasi cha kufumba na kufumbua tu akawa ametoswa baharini. Kwa vile alikuwa mnene na mzito kuliko wenzake waliokuwa  wametoswa, alisababisha kishindo kukubwa, maji  ya bahari yakaruka na kuingia kwenye boti!

Wakati wote nilikuwa na matumaini kuwa wangewatosa wale polisi kwa kuamini kuwa mimi sikuwa mwenzao na ndio maana waliniacha.

Lakini matumaini yangu yaliyayuka mara tu nilipowaona wale watu wakinifuata mimi baada ya kumtosa yule polisi wa mwisho,

Nilipoona wananishika nikawambia.

“Jamani, jamani mimi nina kosa gani. Kuwaomba msaada ndio kosa, mnataka mniue”

Hawakunijibu na hawakuonesha kama walihitaji kunijibu, Walinibeba kama walivyowabeba wenzangu. Vile ambavyo mwili wangu haukuwa mzito walinichota kama takataka. Wakanipeleka kwenye ukingo wa boti.

Kufika hapo waliniinua juu wakahesabu moja...mbili…

Kabla hawajafika tatu, kuliibuka kitu kilichotokea baharini. Kiliibuka kwa nguvu na kwa kishindo huku kikitoa mlio uliofanana na mlio wa fataki iliyorushwa.

Yale maji yaliyorushwa juu na kitu hicho yalitutosa wote. Ghafla kitu hicho kikatuvamia. Mimi niliachiwa nikaangukia ndani ya boti. Wale watu pia walianguka na kulaliwa na kitu hicho kizito kilichotua ndani ya boti.

Nilikuwa nimefungwa kamba mikono na miguu. Nilipoanguka sikuweza kusimama ila niliweza kujigeuza ili nikione kitu hicho kilichoibuka kutoka baharini na kuvamia ndani ya boti ile.

Nilishindwa kuamini macho yangu! Lilikuwa dude kubwa kama joka lililokuwa na mikono yenye vidole vyenye kucha ndefu. Urefu wake ulikuwa kama guzo la umeme. Lilipokuwa ndani ya ile boti lilikuwa limejikunja. Mwili wake ulikuwa na magamba makubwa kama ya samaki.

Kwa kutumia kucha zake lilimvamia mtu mmoja na kuruka naye juu kisha likajitosa baharini likiwa na mtu huyo.

Sote tulikuwa tumetaharuki na hatukujua ni jambo gani lilitaka kutokea. Wakati wale watu wanajiinua pale chini, joka hilo likaibuka tena likiwa halina mtu. Likavamia mtu mwingine na kuruka naye kisha likajitosa baharini.

Watu hao wakawa wanapigana vikumbo ndani ya boti kutafuta pa kujificha. Kutahamaki joka hilo likatokea tena, likamnyakua mtu mwingine na kuzama naye chini ya bahari. Watu wote wakamalizwa nikabaki mimi na Mapama

Mapama alikuwa akihangaika akijua kwamba joka hilo litaibuka tena na kumchukua yeye.lakini dakika zikapita hatukuliona. Kwa sababu ya hofu na kujiona amebaki peke yake mtu huyo alikuja kunifungua zile kamba.

“Njoo huku” akiniambia akitangulia kuingia katika kile kijichumba kilichokuwa ndani ya ile boti.

Nikainuka na kumfuata. Mikono yangu ilikuwa imekufa ganzi kutoka na kufungwa kamba kwa muda mrefu. Nikawa ninainyooshanyoosha.

Ndani ya chumba hicho kulikuwa na kioo cha kutazamia mbele. Pia kulikuwa na sukani na mitambo ya boti.

“Samahani bwana, naona tumebaki sisi wawili tu. Sijui lile lilikuwa joka gani na limetokea wapi?” Mapama akaniambia kwa hofu.

MAMBO MAKUBWA NI KESHO. Usikose Mshikaji wangu. Utakosa uhondo bure!!!