Thursday, February 5, 2015

YALIYONIKUTA TANGA (11)



HADITHI

YALIYONIKUTA TANGA (11)

ILIPOISHIA TOLEO LILILOPITA

Maimuna alikuwa ameshika ule upanga wake akiangaza macho yake huku na huku. Sikuweza tena kusubiri, nikatoka mbio. Nilielekea upande ule lilikoelekea gari la polisi.

Wakaniona!

“Si yule!” niliisikia sauti ya Maimuna.

“Twende tumfuate” Sauti ya kiume nayo ikasikika.

Niliendelea kukimbia. Kila nilipopiga hatua tatu nilitazama nyuma. Niliwaona wananifuata. Hawakuwa wakikimbia lakini walikuwa wanakuja kwa haraka.

Kwa mbali nikaona mwanga wa gari linalokuja. Nikazidi kukimbia. Niliona nikimbie nikiwa katikati ya barabara ili watu waliomo ndani ya gari hilo waweze kuniona. Nikajitokeza katikati ya barabara huku taa za gari zikinimulika.

Haikutosha kujitokeza katikati ya barabara. Niliinua mikono yangu miwili nikawa nalipungia gari hilo ili kulisimamisha. Niliomba gari hilo liwe la polisi lililonipita. Kama halitakuwa gari la polisi halitasimama. Litanikwepa na kuendelea na safari yake.

“Jamani simameni, nakufa.. jamani simameni nakufa!” nilikuwa nikipiga kelele.

Nyuma yangu Maimuna na mwenzake walikuwa wakiendelea kunifuata bila kujali kama kulikuwa na gari linakuja.

Sikuwa na hakika kama gari hilo lilikuwa la polisi. Na kama lilikuwa na polisi sikuwa na hakika kama wangeweza kupambana na majini hao waliokuwa na hasira na mimi.

SASA ENDELEA

Gari hilo lilipunguza mwendo na kusimama katikati ya barabara. Kama lingeendelea kuja lingenigonga kwa vile na mimi nilikuwa katikati ya barabara.

Taa za gari hilo zilikuwa zikinimulika. Mpaka muda huo sikujua gari hilo lilikuwa la nani. Mara tu liliposimama, niliona polisi wakishuka haraka haraka. Walikuwa polisi sita waliokuwa na bunduki. Hapo nikajua kuwa lilikuwa gari la polisi ambalo lilinipita mara ya kwanza.

Walikuwa wameshanitambua wakanifuata haraka haraka.

“Kitu gani Martin?” Polisi mmoja aliyekuwa na cheo cha Koplo akaniuliza.

“Nikageuka nyuma ili niwaoneshe wale majini. Nilishaanza kuwambia.

“Wale majini bado wananifuata…”

Lakini nilisita nilipoona wale majini hawapo. Walitoweka ghfla nyuma yangu.

“Kitu gani Martin?” Polisi huyo aliniuliza tena baada ya kutonielewa.

Sasa nikawaeleza kwa utulivu mkasa mzima.

“Sasa wako wapi hao majini?” Polisi mwingine akaniuliza.

“Wametoweka sasa hivi”

“Una hakika kwamba Sajenti Erick amechinjwa na umekiona kichwa chake kiko mbali na mwili wake?” yule koplo wa polisi akaniuliza.

“Nimekiona kichwa chake kiko ndani ya boksi na mwili wake unaning’inia juu”

“Ni sehemu gani?”

“Sehemu yenyewe mmeipita, ni pale mbele kwenye mbuyu”

Niliwaonesha kwa kidole.

“Ingia kwenye gari twende”

Nilikuwa wa kwanza kujipakia kwenye gari. Nilikaa kwenye siti iliyokuwa kando ya dereva. Mwili wote ulikuwa umenijaa baridi ya hofu. Baada ya polisi hao kujipakia, gari likaondoka. Tulipokuwa tunaukaribia ule mbuyu, polisi aliyekuwa akiendesha aliniuliza.

“Ni mbuyu ule pale?”

“Ndio ule pale. Kuna njia upande wa kushoto”

Tulipofika katika eneo lililokuwa na mbuyu huo, dereva alikata kushoto. Tukaingia kwenye vichaka.

“Ni kwa upande gani?”

“Twende tu. Huko mbele kuna njia inaelekea kulia”

Tulipoifikia njia hiyo inayoelekea kulia, dereva akaniuliza.

“Njia yenyewe ndio hii?”

“Ndiyo hii, sasa kata kulia. Tutaiona hiyo nyumba”

Dereva akakata kulia.

“Huku ulifikaje wewe?” Dereva huyo akaniuliza.

“Ni ushawishi tu wa yule msichana” nikamjibu.

“Huoni kama kunatisha?”

Nikaguna na kunyamaza kimya. Muda ule ndio niliona kunatisha. Wakati ule namfuata yule msichana sikuona kama kunatisha kiasi kile.

“Yaani sajenti Erick ni marehemu?” polisi aliyekuwa akiendesha gari hilo alikuwa bado haamini niliyowaeleza.

“We twende, utakwenda ona mwenyewe”

Baada ya mwendo mfupi tukaiona ile nyumba mbele yetu.

“Nyumba yenyewe ni ile pale” nikamwambia polisi aliyekuwa akiendesha.

Akalisimamisha gari mbele ya nyumba hiyo. Tukashuka. Koplo wa polisi aliishika vyema bunduki yake akaenda kubisha mlango. LIcha ya kubisha kwa sekunde kadhaa hakukuwa na majibu. Akaupiga teke mlango huo ambao ulifunguka.

Mlango ulipofunguka aliwaashiria polisi wengine wamfuate. Sote tukaingia ndani. Kila polisi alikuwa ameielekeza mbele bunduki yake tayari kukabiliana na tukio lolote litakalotokea.

Kwa kutumia mwanga ule wa fanusi ambayo bado ilikuwa inawaka tuliangaza macho kila upande. Ile sebule ilikuwa tupu. Tukaingia ndani zaidi.

Nilimuonesha koplo wa polisi kile chumba kilichokuwa na kichwa cha Sajenti Erick pamoja na mwili wake. Kabla ya kuingia koplo huyo aliwaashiria polisi wawili kwenda uani na kumuweka chini ya ulinzi yeyote watakayemuona.

Aliwambia polisi wengine waingie katika vumba vingine kwa wakati mmoja. Ndipo mimi na yeye tulipoingia katika kile chumba. Polisi mmoja alikuwa amebaki ukumbini kmwa ajili ya kuweka ulinzi.

Tulipoingia humo chumbani niliutazama ule mwili uliokuwa ukining’inia, haukuwepo. Nikalisogelea lile boksi lililokuwa nyuma ya mlango na kulitazama ndani. Kile kichwa hakikuwemo isipokuwa damu iliyokuwa ikivuja kutoka kwenye kichwa hicho ndio iliyosambaa ndani ya boksi.

“Kichwa chenyewe kilikuwa humu lakini kimeondolewa” nikamwambia koplo huyo.

“Una maana hii damu ilitoka kwenye kichwa hicho”

“Ndiyo. Kilikuwa kinavuja damu”

“Na ule mwili uliosema ulikuwa unaning’inia uko wapi?”

“Ulikuwa uking’inia hapa”

Nikamuonesha pale mahali ambapo chini yake palikuwa na matone ya damu.

“Ulikuwa unadoda damu, hii hapa chini”

“Ina maana wameuondoa?” Koplo akaniuliza. Uso wake ulikuwa umeshabadilika rangi kwa taharuki.

“Wameuondoa au wameuzika, kwa sababu yule bibi alikuwa akichimba kaburi uani”

“Hebu twende na huko”

Koplo alitangulia kutoka. Mimi niliyachukua yale magazeti yaliyokuwa yamewekwa pembeni mwa chumba kisha nikatoka.

Polisi wote tukakutana tena hapo ukumbini.

“Mmekuta nini?” Polisi mmoja aktuuliza.

“Kuna damu tu” Koplo alimjibu.

Je nini kitatokea? Endelea kufuatilia hapo kesho

Toa maoni yako kupitia blog hii

No comments:

Post a Comment