NILIJUA NIMEUA SEHEMU YA KWANZA

HADITHI   NILIJUA NIMEUA (1)     Kujuana kwangu na Halima kulikuwa kwa bahati sana. Awali sikuwa na mawazo kabisa ya kwamba nitakuja kukutana na kusuhubiana na msichana mrembo kama yeye.   Siku moja ambayo ninaikumbuka hadi leo nikiwa kwenye teksi yangu maarufu kama Majombi Teksi, nilikuwa ninatoka hospitali ya Bombo ambayo ni hospitali ya mkoa iliyoko Tanga.   Nilikuwa nimempeleka mama mmoja mjamzito kutoka hospitali ya Ngamiani. Mama huyo alipelekwa hospitalini hapo kujifungua lakini kutokana na umri wake kuwa mkubwa madaktari wakaamua wamhamishie Bombo.   Ndugu zake waliiona teksi yangu ambayo huiegesha karibu na hospitali hiyo kusubiri abiria, wakanikodi niwapeleke Bombo.   Wakati narudi kutoka Bombo mvua ilikuwa imeanza kunyesha. Nikaona msichana aliyekuwa amesimama pembeni mwa barabara akinipungia mkono kwa bidii huku akitota na mvua. Ilikuwa wazi kuwa mvua ilimkuta ghafla njiani na mahali alipokuwa hapakuwa na sehemu ya kujisitiri. Mimi kama dereva wa teksi nilishukuru kwa hilo.   Nilipunguza mwendo na kuisimamisha gari pembeni mwa barabara. Nilikuwa nimempita kidogo. Alipoona teksi imesimama aliifuata haraka akafungua mlango wa nyuma na kujipakia.   “Unakwenda wapi?” nikamuuliza.   “Nipeleke barabara 20 nyuma ya CCM” akaniambia. Sauti yake ilikuwa nyembamba na nyororo.   Alijisogeza katikati ya siti ili kukwepa upepea wa mvua uliokuwa ukipenya kwenye dirisha. Nikawa namuona vizuri kwenye kioo cha gari cha kutazamia nyuma.   Wakati naiondoa teksi nilikuwa namkodolea macho kupitia kwenye kioo hicho bila mwenyewe kujua.   Uso wake ulikuwa umenywea kutokana na fadhaa ya kutoswa na mvua lakini alikuwa na sura jamali ya macho makubwa aliyoyapaka wanja mzito. Juu ya macho yake pembeni mwa kopi alikuwa amepaka rangi iliyoendana na nguo aliyokuwa amevaa.   Pua yake ilikuwa ndefu na midomo ya wastani aliyokuwa ameipaka rangi hafifu ya waridi.   Nilimuona tangu alipokuwa amesimama alikuwa mrefu , mweupe na mwenye mwili wa wastani. Vazi alilokuwa amevaa, dera la maua ya rangi ya bluu ya kung’aza na ushungi wake aliokuwa ameutanda kichwani vilimfanya aonekane alikuwa msichana aliyejistahi sana.   “Mvua za ghafla namna hii zinatuharibia bajeti” akasema kwa sauti ya kuchukia.   “Kwanini?” nikamuuliza huku nikitia gea ya pili.   “”Mahesabu yangu yalikuwa kupanda bodaboda, sasa nalazimika nipande teksi ili nisitote, huoni kuwa nimeshaharibu bajeti yangu?’   Nikatoa tabasamu jepesi.   “Na sisi ndio tunapata riziki zetu, usiilani”   “Kwa hiyo unaiombea ili upate abiria kwa wingi eti?”   “Ndiyo maisha yalivyo. Huwezi kumwambia daktari unaombea watu waumwe ili waje kwako upate pesa, au huwezi kumwambia muosha maiti kuwa anafurahia watu wafe apate kazi. Yeye pia anasikitika mtu akifa lakini ndiyo maisha. Kwa mmoja kukienda kilio kwa mwingine kunakwenda furaha”   “Sawa bwana, umeshinda wewe”   Nikacheka. “Sasa unataka nikalie wapi dadangu kama sio kwenu?”   “Basi nipunguzie kidogo”   “Ni shilingi elfu tano tu”   “Ndiyo nakwambia nipunguzie, nitakupa elfu tatu”   Nikatikisa kichwa. Tabasamu lililokuwa usoni kwangu likatoweka. Sikutaka masihara yaingie kwenye kazi yangu. Teksi ile haikuwa mali yangu. Nilikuwa nimeajiriwa na mwenyewe alitaka nimpelekee shilingi elfu ishirini kila baada ya masaa ishirini na nne, bila kujali nimeingiza kiasi gani.   “Elfu tano ndio kima chetu, haipungui. Petroli imepanda sana” nikamwambia.   Wakati nampa jibu hilo simu yake iliyokuwa kwenye mkoba wake ilianza kuita. Akaitoa na kuipokea.   “Ninakuja, nisubiri” akasema kwenye simu.   Alisikiliza kidogo kisha akaendelea.   “Nimekodi teksi…poa…”   Akairudisha simu kwenye mkoba.   Nilikuwa nimetokea kwenye eneo la Tangamano. Mvua ilikuwa imezidi. Eneo hilo lilikuwa halipitiki kwa maji. Niliipitisha teksi yangu kwa taabu kwa kutumia gea kubwa. Mpaka nakaribia kufika stendi ndio nilipata afadhali kidogo.   Nikaendelea na safari hadi barabara 20. Nilikata kulia, nikalipita jingo la ofisi ya CCM na kuingia mtaa wa nyuma yake. Mtaa huo ulikuwa umejaa matope.   “Twende kwenye nyumba ile pale” abiria wangu akaniambia.   Alinionesha nyumba iliyokuwa katikati ya mtaa huo upande wa kulia. Ilikuwa nyumba ya kawaida iliyoonekana kuwa tulivu.   Niliposimamisha teksi, msichana aliniuliza.   “Nikupe kiasi gani?”   “Elfu tano”   Nikadhani ataanza tena kulalamika kutaka kupunguziwe kiasi cha pesa. Lakini haikuwa hivyo, alifungua mkoba wake akatoa noti ya shilingi elfu tano na kuniambia.   “Shika”   Niligeuka nikaipokea kisha nikamfungulia mlango.   Akashuka haraka na kukimbilia kwenye baraza ya ile nyumba. Wakati anabisha mlango nikaiondoa teksi.   Nilirudi katika egesho langu lililokuwa karibu na hospitali ya Ngamiani.   Nililipendelea egesho hilo kwa maana. Kwanza lilikuwa karibu na hospitali ambapo mara kwa mara kunakuwa na wagonjwa wanaohitaji huduma ya teksi. Pili nilikuwa peke yangu na tatu kulikuwa na mahoteli mengi yaliyokuwa karibu na hapo na kufanya nipate wateja wengi.   Wakati naliegesha gari nilisikia mlio wa simu ndani ya gari. Nikashituka na kudhani ilikuwa simu yangu. Lakini niligundua haikuwa simu yangu. Simu yangu haikuwa na mlio kama huo  niliousikia.   Je mlio huo ni wa simu ya nani? Usikose kuendelea na hadithi hii mtu wangu kupitia www.tangakumekucha.blogspot.com